رمان "پنجاه و سه نفر" از شاهکارهای بزرگ علوی، روزنامه‌نگارِ نوگرا و استاد زبان فارسی‌ست. نام کتاب به شمار کسانی اشاره دارد که در زمان رضاشاه به جرم عضویت و فعالیت در گروهی اشتراکی بازداشت و محاکمه شدند. بزرگ علوی، که خود یکی از پنجاه و سه نفر بود ضمن گزارش رویدادهای واقعی، با قلم هنرمندش داستانی جذاب و خواندنی پدید آورده است. وی در سه فصل این کتاب به شرح احوال و حوادثی پرداخته که از زمان بازداشت تا لحظه آزادی شاهد آن‌ها بوده است. نویسنده در "پنجاه و سه نفر" یک تصویر ملموس از فضای تحمل‌ناپذیر زندان در دورۀ رضا شاه رسم می‌کند همچنین دربارۀ فساد مأموران و بی سوادی برخی از اعضای دستگاه قضایی ماجراهایی جالبی می‌گوید.
در قسمتی از کتاب می‌خوانیم:
سخت‌ترین مصائب را می‌توان تحمل کرد. انسان به همه چیز عادت می‌کند. گرسنگی، سرما، اذیت و آزار حتی شکنجه در صورتی که تکرار شود قابل بردباری است. من کسانی را در زندان دیده‌ام که ده سال تمام روزی با دو نان و یک بادیه آب زیپو و یک کاسه آش و 2 پیاله چای و چهار حبه قند زندگانی کرده‌اند ولی چیزی که در زندان غیرقابل تحمل بود و اگر هر روز هم، هر ساعت هم، تکرار می‌شد، باز درد شدیدی در درون ما ایجاد می‌کرد، توهین بود. اداره زندان خوب به این حقیقت پی برده بود و می‌دانست که فقط از این راه می‌توان دلیرترین مردان روئین‌تن را نیز از پا درآورد.
| انتشارات | نگاه |
| مولف | بزرگ علوی |
برای سفارش یا اطلاعات بیشتر لینک زیر را در آدرس بار مرور گر خود کپی کنید
https://rayabook.net/bookid/29508
- ۹۶/۰۸/۰۳